exiguo

exiguo
exĭgŭus, a, um, adj. [exigo, II. B. 5.; cf. contiguus, from contingo; lit., weighed, exact; hence opp. to abundant, beyond measure; cf.: parvus, pusillus, minutus], scanty in measure or number, small, little, petty, short, poor, mean.
I.
Adj. (freq. [p. 687] and class.):

exile et exiguum et vietum cor et dissimile cordis fuisse,

Cic. Div. 2, 16, 37; cf.:

me corporis exigui, etc.,

Hor. Ep. 1, 20, 24;

and, mus,

Verg. G. 1, 181:

oratorem ex immenso campo in exiguum sane gyrum compellitis,

Cic. de Or. 3, 19, 70; cf.:

quoniam exiguis quibusdam finibus totum oratoris munus circumdedisti,

id. ib. 1, 62, 264:

finis,

Hor. C. 1, 18, 10:

alteram partem nimis exiguam atque angustam esse voluisti,

Cic. Rab. Perd. 3, 9:

litterae tuae exiguam significationem tuae erga me voluntatis habebant,

id. Fam. 5, 7, 2;

exigua et infirma civitas,

Caes. B. G. 7, 17, 2; cf.:

pars terrae,

Cic. Rep. 1, 17:

campi,

Hor. C. 2, 9, 24:

castra,

Caes. B. G. 5, 49, 7:

aedificia,

Hirt. B. G. 8, 5, 1:

locus eloquentiae,

Quint. 2, 17, 28:

toga,

Hor. Ep. 1, 19, 13; cf.:

torques,

id. C. 3, 6, 12:

elegi,

id. A. P. 77 et saep.:

numerus oratorum,

Cic. de Or. 1, 4, 16; cf.:

copiae amicorum,

id. Quint. 1, 2:

malorum particula,

Juv. 13, 13:

copiae,

Caes. B. C. 2, 39, 3:

fructus,

Cic. Par. 6, 3, 49:

cibus,

Juv. 14, 301:

animus,

id. 13, 190:

facultates,

Caes. B. C. 1, 78, 2:

census,

Hor. Ep. 1, 1, 43:

pulvis,

id. C. 1, 28, 3:

tempus,

Cic. de Or. 1, 20, 92; cf.:

pars unius anni,

id. Rep. 6, 23:

pars aestatis,

Caes. B. G. 4, 20, 1:

laus,

Cic. Agr. 2, 2, 5:

grandis aut exigua (vox),

Quint. 11, 3, 15; so,

vox,

Suet. Ner. 20.—With gen.: abundans corporis exiguusque animi, Claud. ap. Eutr. 2, 381.— Comp.:

aqua exiguior facta,

Dig. 43, 11, 1, § 15; ib. 29, 5, 1, § 27; Front. Aquaed. 32:

cytisum aridum si dabis, exiguius dato,

Col. Arb. 28; Dig. 30, 1, 14 fin.—Sup.:

pars exiguissima,

Ov. H. 14, 115:

legata,

Plin. Ep. 7, 24, 7.
II.
Subst.
A.
exĭgŭum, i, n., a little, a trifle (post-Aug.).—With gen.:

exiguum campi ante castra erat,

Liv. 27, 27, 13:

exiguum spatii,

id. 22, 24, 8:

aquae,

Ov. Tr. 5, 2, 20:

mellis,

Plin. 28, 9, 37, § 139:

temporis,

id. Ep. 7, 27, 13:

salutis,

Sil. 4, 248:

exiguum de naturae patriaeque veneno,

Juv. 3, 123: exiguo (sc. tempore) post obitum ipsius, a short time after, etc., Plin. 31, 2, 3, § 7; cf.:

perquam exiguum sapere,

Plin. Ep. 3, 6, 1.— Plur.:

res hodie minor est here quam fuit, atque eadem cras Deteret exiguis aliquid,

Juv. 3, 23 sq. —
B.
exĭgŭus, i, m., a poor man:

exiguo conceditur misericordia,

Vulg. Sap. 6, 7.— Adv., shortly, briefly; slightly, scantily, sparingly.
(α).
Form exĭgŭe (class.):

hoc quidem est nimis exigue et exiliter ad calculos revocare amicitiam,

too narrowly, Cic. Lael. 16, 58:

exigue sumptum praebent (parentes),

Ter. Heaut. 1, 2, 33; cf.:

ratione inita frumentum se exigue dierum XXX. habere,

hardly, Caes. B. G. 7, 71, 4:

celeriter exigueque dicere,

slightly, briefly, Cic. de Or. 3, 36, 144; cf.:

epistola exigue scripta,

id. Att. 11, 16, 1:

exigue atque frigide laudari,

Gell. 19, 3, 1: Vergilius hunc Homeri versum exigue secutus est, to a slight degree, i. e. not closely, id. 9, 9, 16.—
(β).
Form exĭgŭum (post-Aug.):

dormire,

Plin. 10, 77, 97, § 209:

sapere,

Plin. Ep. 3, 6, 1:

tument vela,

Luc. 5, 431.—
* (γ).
Form exĭgŭo:

tangere aliquid,

Scrib. Comp. 240.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • exiguo — exiguo, gua adjetivo insuficiente, escaso, corto, pequeño, reducido, insignificante. ≠ abundante, generoso. * * * Sinónimos …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • exíguo — |z| adj. 1. Insuficiente, escasso. 2. Diminuto. 3. Insignificante …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • exiguo — exiguo, gua adjetivo 1. (antepuesto / pospuesto) Uso/registro: elevado. Que es poco o muy pequeño: Le quedó una pensión de viudedad exigua. Le puso una ración exigua en el plato. La exigua paga apenas le duraba diez días, y los otros lo pasaba… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • exiguo — exiguo, gua (Del lat. exigŭus). adj. Insuficiente, escaso …   Diccionario de la lengua española

  • exiguo — (Del lat. exiguus, de pequeña talla, corto.) ► adjetivo Que es insuficiente o escaso: ■ mi exiguo capital no me permite lujos. SINÓNIMO pequeño reducido * * * exiguo, a (del lat. «exigŭus») adj. Aplicado a «cantidad», a un nombre de magnitud o a… …   Enciclopedia Universal

  • exiguo — {{#}}{{LM E16986}}{{〓}} {{SynE17431}} {{[}}exiguo{{]}}, {{[}}exigua{{]}} ‹e·xi·guo, gua› {{《}}▍ adj.{{》}} Escaso o insuficiente: • Con este sueldo tan exiguo no podemos vivir.{{○}} {{★}}{{\}}ETIMOLOGÍA:{{/}} Del latín exiguus (de pequeña talla,… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • exiguo — adj Que es muy escaso, muy poco o sumamente pequeño: Con nuestros exiguos recursos no podemos comprar nada , el exiguo capital de la familia, lo exiguo del presupuesto …   Español en México

  • exiguo — a adj. Insuficiente, escaso …   Diccionario Castellano

  • Dionisio el Exiguo — Saltar a navegación, búsqueda Dionisio el Exiguo (c. 470 – c. 544), monje erudito y matemático del siglo VI, y el fundador de la era cristiana o Anno Dómini. Un monje en un scriptorium. Manuscrito medieval de los Très Riches Heures du Duc de… …   Wikipedia Español

  • Dionisio el Exiguo — Astrónomo, abad escita de un monasterio romano. Murió en el año 540 En el año 525, el Papa Hormisdas encargó a Dionisio el Exiguo, llamado así por ser pequeño de estatura, establecer como año primero de la era cristiana, el del nacimiento de… …   Enciclopedia Universal

  • Computus — Dionisio el Exiguo inventó la era Anno Domini para calcular la fecha de Pascua …   Wikipedia Español

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”